De molen aan Moleneind

Bijdragen door Joop Janssen

Aan het Moleneind stond tot even na de tweede wereldoorlog inderdaad een molen. Het was een zgn. stenen beltmolen voor het malen van koren. Voor zover bekend had de molen geen naam. Wanneer de molen gebouwd werd, is ook niet precies bekend, maar in 1714 werd al geschreven dat de Heerlijkheid Wadenoijen de rechten van de molen bezat. In 1911 kocht A. van der Burg de grondzeiler van D. Keij. In die tijd ontstonden er ook elektrische maalderijen (o.a. v. Baaren in Wadenoijen, Fa. Boudewijn in Kerk-Avezaath, v. Versendaal in Tiel), die altijd konden malen onafhankelijk van wind. V.d. Burg kreeg met zijn windmolen dan ook steeds minder te doen en daarom besloot hij in 1921 de maalgang aan te gaan drijven met een elektromotor. Met de Provinciale Gelderse Electriciteits Maatschappij sloot hij een contract af voor de levering van stroom, maar dan moest hij het wiekenkruis van de molen verwijderen. Vanaf die tijd was de molen verworden tot een stomp, die al snel na W.O.2 afgebroken werd. De stenen zijn gebruikt voor de wederopbouw.

Dit is een afbeelding uit 1895 van de molen met het molenhuis. Tegenover de molen staat café de Tol en tussendoor zien we een boerderij aan de Lingedijk te Wadenoijen. De wegen waren in die tijd niet verhard en vaak slecht begaanbaar door de wielen van de karren, wagens en koetsen en de paarden. Auto’s waren er nog niet. Daarom was naast de weg een pad, links op de foto,  aangelegd, voor de voetgangers.